کُماج. کره و مقداری شکر را در ظرفی با آتش، ذوب می کنیم. سپس سه چانه ی خمیر و دو زرده تخم مرغ را در آن ریخته به خوبی همه را با هم و با دست مخلوط کرده ورز می دهیم. آنها را در قابلمه ریخته در آتش تنور می گذاریم. پس از گذشت مدتی آن مخلوط را برعکس کرده تا بالای آن هم پخته شود.
                                   شهربانو فاطمی

گُندی کوری. عدس، ماش، لپه، بلغور گندم و نخود همه را بو داده در سرکو ریخته با گوشت و پیازداغ فراوان می کوبیم. آنها را به اندازه های تخم مرغ گرد کرده در دیزی می گذاریم سپس در تنور آتش می نهیم تا پخته شود.
                                   شهربانو فاطمی

کالجوش. کشک را بعد از خیساندن می ساییم. پس از درست کردن پیازداغ، مایع کشک را در آن می ریزیم. همچنین مقداری مغز گردوی ساییده شده و زردچوبه و نعنا. بعد از قدری جوشیدن آماده ی خوردن می شود.
                                   شهربانو فاطمی

کباب دیزی. گوشت، یک پیاز، پودر نخودچی یا پودر نان خشک، فلفل، زردچوبه، مرزه، تخم شوید، زیره و نعنا را مخلوط کرده در سرکو می کوبیم.
قدری دنبه را در دیزی گذاشته بر آتش در تنور می گذاریم. وقتی ظرف داغ شد، قدری از آن مخلوط را در کف دست پهن می کنیم و از داخل به دیواره ی دیزی می چسبانیم. این کار را ادامه می دهیم تا مخلوط تمام شود. پس از گذشت حدود دو ساعت، دنبه به صورت روغن در آمده است. دیزی را کج کرده تا روغن به کباب ها برسد. پس از آن، کباب ها به کف دیزی می افتند. در این موقع آماده ی خوردن می شود.
                                   شهربانو فاطمی

اوگوش تُرُش. به معنای «آبگوشت ترش» به این صورت تهیه می شود که بلغور گندم، لپه و عدس ریز (از هر کدام یک قاشق غذاخوری)، تعدادی برگه و آلوچه خشک، چغندر کوبیده (به اندازه یک تخم مرغ)، قره قوروت (به اندازه دو حبه قند) و مقداری گوشت را در قابلمه ریخته می پزیم.
                                   شهربانو فاطمی

کوفته تبریزی. سه نیم لیوان برنج را در آب پخته آبکش می کنیم. سپس آن را با نیم کیلو گوشت چرخ کرده، سبزی خشک شامل تره و جعفری و شنبلیله و شوید، زیره سیاه، فلفل، زردچوبه، پیازداغ و تخم شوید مخلوط می کنیم.
آنها را به شکل کوفته هایی به اندازه ی پرتقال بزرگ در می آوریم و بعد در هرکوفته دو عدد آلوخشک فرو می کنیم.
پس از آنکه یک لیوان آب را در قابلمه به جوش آوردیم، کوفته ها را در آن چیده، منتظر دم کشیدن می شویم.
                                   شهربانو فاطمی

آش شولی ـ گوشتی. به آن «آش دو آتشه» هم می گویند. غروب تکه ای گوشت همراه عدس و نمک را در قابلمه ی آب ریخته در تنور می گذاریم. آخر شب بعد از پخته شدن، گوشت را می کوبیم و دوباره در قابلمه ریخته و در تنور در حالی که حرارت کم دارد، می گذاریم. صبح روز بعد آماده ی خوردن است.
به دلیل این که دو بار در آتش گذاشته می شود به آن «آش دو آتشه» هم می گویند.
                                   شهربانو فاطمی

آش سِرباری سُوزی (سبزی). بعد از جوش آمدن آب، قدری ارزن پوست کنده، عدس و برگ چغندر یا اسفناج خرد شده را در آن می ریزیم. اگر برگ چغندر یا اسفناج در دسترس نباشد از گیاه موچّه (گیاهی خودرو که در گندم‌زار سبز می‌شود) استفاده می کنیم. بعد از پخته شدن، هنگام خوردن، دوغ یا کشک یا قره قوروت به آن می افزاییم.
                                   شهربانو فاطمی

اشکنه. دو تخم مرغ را در آب هم می زنیم. به آن رب انار، روغن، تخم گشنیز و مازنجوش آسیاب شده، زردچوبه و یک قاشق شکر می افزاییم. سپس همه را با هم می پزیم.
                                   شهربانو فاطمی

آش جو. عدس، جو، قره قوروت، چغندر کوبیده به اندازه یک تخم¬مرغ، برگ چغندر یا اسفناج به مقدار زیاد را با هم در قابلمه ریخته می پزیم.
                                   شهربانو فاطمی